هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس تجدید نظرشده وابستگی به تمرین در ورزشکاران رشته پرورش اندام بود. به این منظور، 400 نفر از ورزشکاران مرد رشته پرورش اندام، به صورت در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس تمایل به عضلانی بودن، مقیاس تجدید نظرشده وابستگی به تمرین، پرسش نامه بررسی اختلال های خوردن، و مقیاس اختلال در عملکرد، پاسخ دادند. اعتبار مقیاس، بر اساس همسانی درونی بررسی شد. دامنه آلفای کرونباخ (76/0 تا 82/0) نشان داد که نسخه فارسی مقیاس تجدید نظرشده وابستگی به تمرین، از اعتبار مطلوب برخوردار است. تحلیل عاملی تاییدی، از الگوی هفت عاملی مقیاس تجدید نظرشده وابستگی به تمرین حمایت کرد. روابط درونی بین خرده مقیاس ها (22/0 تا 59/0) و روایی همزمان مقیاس (09/0 تا 78/0) نیز مناسب و رضایت بخش بود. نسخه فارسی مقیاس تجدید نظرشده وابستگی به تمرین، ویژگی های روان سنجی رضایت بخشی در جمعیت ایرانی دارد و در موقعیت های مختلف بالینی و پژوهشی، قابل استفاده است.